Een inzicht dat mijn leven flink op zijn kop zette! Voor mijn 40e verjaardag kreeg ik van mijn zus een citroenboompje met twee frisgele rijpe citroenen, om van te watertanden! Het boompje zat verder vol met heerlijk geurende bloemetjes en met kleine groene babycitroentjes. Ik gaf het boompje enthousiast een plek in een zonnige hoek op ons balkon.
Zo kon ik dagelijks genieten van de heerlijke geuren en de mooie citroenen. Ik vond het zonde om de citroenen er meteen af te halen, dus besloot ik ze nog even te laten hangen en te wachten op een goede gelegenheid om ze te oogsten. Stiekem liet ik ze ook hangen in de hoop dat er alvast andere citroenen groter zouden worden en het boompje niet zonder rijpe vruchten kwam te zitten. Ik spoel een stukje vooruit in de tijd. Twee jaar later hingen de twee citroenen nog steeds aan mijn boompje. In de tussenliggende twee jaar bleef ik het maar zonde vinden om de vruchten te plukken terwijl er nog geen nieuwe rijp was. Zoiets als dat je niet je oude schoenen weggooit voordat je nieuwe hebt.
De conditie van mijn citroenboompje ging echter steeds verder achteruit, ze maakte nog maar nauwelijks nieuwe bloemen en de citroentjes die er in het begin aan hingen, waren er meer dan een jaar geleden al een voor een afgevallen. Inmiddels begon het boompje haar bladeren te verliezen. Het ging duidelijk niet goed met het boompje. Alle pogingen om haar te vertroetelen en op te lappen leverden geen opleving op.
In diezelfde periode zat ik buiten in de voorjaarszon te denken over hoe ik nou een verandering kon doorvoeren in mijn leven. Ik voelde dat het werk in de praktijk niet meer helemaal paste bij wie ik geworden was. Ik durfde alleen de praktijk niet zomaar op te geven, zomaar, zonder een nieuw plan.
De natuur gaf antwoord
De inzichten die ik krijg en de inspiratie om iets wel of juist niet te doen, komen vaak uit onverwachte hoek. Niet zelden is het de natuur die me een spiegel voorhoudt en me aanzet tot actie. Zo ook in dit geval. Ineens zag ik het antwoord gespiegeld in het citroenboompje. De oude citroenen zaten de groei en levenskracht in de weg! Ze moesten van het boompje af, om ruimte te geven voor het nieuwe. Hoewel ik het nog steeds een beetje zonde vond om de citroenen eraf te halen, besloot ik het meteen te doen. Op een vreemde manier luchtte het me zelfs op.
De citroen was nog glanzend geel en voelde lekker stevig en sappig. Ik was hartstikke nieuwsgierig naar de smaak en besloot er eentje open te snijden. Maar helaas, van binnen was de citroen keihard geworden, het sap was ingedroogd en de smaak was bitter. De andere citroen was precies hetzelfde lot beschoren, ze hadden veel te lang aan de boom gehangen en waren al hun smaak verloren.
Al een paar dagen na het plukken van de citroen begon het boompje nieuwe bladeren te maken en twee maanden later zat ze al vol bloemetjes en begonnen er nieuwe babycitroentjes aan te groeien. Door het oude er vanaf te halen, kwam er ruimte voor het nieuwe, dit boompje liet het me zo glashelder zien. Ik nam mij plechtig voor om voortaan de citroenen te plukken als ze rijp waren.
Ik vroeg mezelf af welke citroen er in mijn leven klaar was om te plukken. Om te oogsten wat er gegroeid was, én om ruimte te geven voor ‘het nieuwe’. Het antwoord kwam meteen, het was tijd om een boek te schrijven dat inmiddels is uitgebracht. De kennis die in mijn ogen waardevol is, moest op papier, zodat het beschikbaar wordt voor een groter publiek. Welke bloemen en vruchten er daarna gaan groeien? Geen idee.
Maar het was niet de enige citroen die geplukt moest worden, aan het boompje hingen er per slot van rekening twee. Een paar maanden later diende zich na een lange twijfelperiode deze tweede citroen aan. Bijna van de een op de andere dag voelde ik dat mijn werkzaamheden in mijn acupunctuurpraktijk volbracht waren. De praktijk moest sluiten, om ruimte te geven aan iets nieuws. Het gevoel, of ‘weten’, was zo krachtig, dat ik geen andere optie zag dan er gehoor aan te geven. Tweeëneenhalve maand later, op 1 november 2023 sloot ik de deuren van de praktijk, om ruimte te maken voor het onbekende, de nieuwe vruchten die zouden gaan groeien.
Ik open mij voor alle nieuwe vruchten die zich mogen aandienen!
đ En dan heb ik nu een vraag aan jou: Welke citroenen mag jij plukken? đ
